© Reuters. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΡΧΕΙΟΥ: Η πρώην πρώτη κυρία Rosalynn Carter φαίνεται έξω από το σπίτι της μετά τη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και της πρώτης κυρίας Τζιλ Μπάιντεν με τον πρώην Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ και την κυρία Κάρτερ στο Πλέινς, Τζόρτζια, ΗΠΑ, 29 Απριλίου 2021. REUTERS/Evelyn Hockstein/ Αρχείο
(Reuters) – Η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ Ρόζαλιν Κάρτερ, την οποία ο Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ χαρακτήρισε “προέκταση του εαυτού μου” λόγω του εξέχοντος ρόλου της στη κυβέρνησή του, ακόμη και καθώς προώθησε ακούραστα την αιτία της ψυχικής υγείας, πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 96 ετών. είπε το Κέντρο.
Πέθανε ειρηνικά έχοντας στο πλευρό της την οικογένειά της, ανέφερε μια δήλωση.
Τον Μάιο του 2023, η οικογένεια Κάρτερ είχε πει ότι είχε άνοια, αλλά συνέχιζε να ζει ευτυχισμένη στο σπίτι του ζευγαριού στο Πλέινς της Τζόρτζια.
Ο Τζίμι και η Ρόζαλιν Κάρτερ ήταν το μακροβιότερο παντρεμένο προεδρικό ζευγάρι, αφού παντρεύτηκε το 1946, όταν εκείνος ήταν 21 ετών και εκείνη 18. Αφού έληξε η σόλο θητεία του το 1981, πέρασε επίσης περισσότερα χρόνια μετά τον Λευκό Οίκο από οποιονδήποτε άλλον πρόεδρο πριν από αυτόν. έπαιξε καθοριστικό ρόλο εκείνα τα χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Carter Center και του φιλανθρωπικού ιδρύματος Habitat for Humanity.
«Το καλύτερο πράγμα που έκανα ποτέ ήταν να παντρευτώ τη Ρόζαλιν», είπε ο Κάρτερ στο καλωδιακό τηλεοπτικό κανάλι C-SPAN το 2015. «Αυτή είναι η κορυφή της ζωής μου».
Τη θεωρούσαν λιτή και ήσυχη πριν έρθει στην Ουάσιγκτον το 1977, αλλά εξελίχθηκε σε εύγλωττη ομιλήτρια, ακτιβίστρια και ακτιβίστρια.
Το διαρκές πάθος της, το οποίο ξεπέρασε τα χρόνια της στον Λευκό Οίκο, ήταν για τους ψυχικά άρρωστους, όχι λόγω κάποιας προσωπικής σχέσης αλλά λόγω της έντονης αίσθησης ότι χρειαζόταν υπεράσπιση.
Πριν εκλεγεί πρόεδρος ο Τζίμι Κάρτερ το 1976, η Ρόσλιν ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη εκτός της Τζόρτζια, όπου ο σύζυγός της ήταν αγρότης φιστικιών και έγινε κυβερνήτης. Ως Δημοκρατικός, υπηρέτησε μια τετραετή θητεία, χάνοντας την επανεκλογή του το 1980 από τον Ρόναλντ Ρίγκαν, έναν Ρεπουμπλικανό πρώην κυβερνήτη της Καλιφόρνια και ηθοποιό του Χόλιγουντ.
Στην Ουάσιγκτον, οι Κάρτερ ήταν μια ομάδα, με τον πρόεδρο να την αποκαλεί «προέκταση του εαυτού μου» και «πλησιέστερη σύμβουλό μου». Συχνά την προσκαλούσαν να καθίσει ως παρατηρητής σε συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου και συζητήσεις πολιτικής στρατηγικής. Σε μια συνέντευξη του 1978 με συντάκτες περιοδικών, ο Κάρτερ είπε ότι μοιράστηκε σχεδόν τα πάντα με τη γυναίκα του εκτός από άκρως απόρρητο υλικό.
«Νομίζω ότι καταλαβαίνει τη συνείδηση του αμερικανικού λαού και τη στάση του ίσως καλύτερα από εμένα», είπε.
Η πρώτη κυρία στάλθηκε επίσης σε σημαντικές επίσημες αποστολές στη Λατινική Αμερική και συμμετείχε στην ανεπιτυχή εκστρατεία για την επικύρωση της τροποποίησης για τα ίσα δικαιώματα στο Σύνταγμα των ΗΠΑ για τη διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης των γυναικών βάσει του νόμου.
Η ιρανική κρίση ομήρων -στην οποία Αμερικανοί διπλωμάτες και άλλοι κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στην Τεχεράνη μετά την Ισλαμική Επανάσταση- συνέβη όταν ο Κάρτερ επεδίωκε να επανεκλεγεί. Η κρίση συνέβαλε στην πτώση της προεδρίας του, καθώς απέφυγε να κάνει εκστρατεία ενώ προσπαθούσε να επιλύσει τη σύγκρουση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Rosalynn Carter προσπάθησε να στηρίξει τον σύζυγό της μιλώντας σε 112 πόλεις σε 34 πολιτείες κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας 44 ημερών. Οι ομιλίες της και οι επιδρομές της στα πλήθη πιστώθηκαν ότι βοήθησαν τον Κάρτερ να νικήσει τον Δημοκρατικό αμφισβητία Τεντ Κένεντι στις προκριματικές εκλογές του 1980, αν και συνέχισε να χάνει συντριπτικά από τον Ρίγκαν στις γενικές εκλογές.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Η Eleanor Rosalynn Smith γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1927 στο Plains από τον Edgar και την Alice Smith και παντρεύτηκε τον Carter στις 7 Ιουλίου 1946. Στη συνέχεια απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Το ενδιαφέρον της για ζητήματα ψυχικής υγείας προήλθε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν άρχισε να συνειδητοποιεί, ενώ βοηθούσε τον σύζυγό της στην εκστρατεία του κυβερνήτη, το βάθος του προβλήματος στην πολιτεία της Τζόρτζια και την απροθυμία των ανθρώπων να μιλήσουν γι’ αυτό.
Ως πρώτη κυρία της Γεωργίας, ήταν μέλος μιας κυβερνητικής επιτροπής για τη βελτίωση των υπηρεσιών για ψυχικά ασθενείς.
Στον Λευκό Οίκο, έγινε επίτιμη πρόεδρος της Επιτροπής Προέδρου για την Ψυχική Υγεία, κλειδί για την ψήφιση νόμου του 1980 που βοήθησε στη χρηματοδότηση τοπικών κέντρων ψυχικής υγείας.
Αφού έφυγε από την Ουάσιγκτον, συνέχισε τη δουλειά της μέσω του Carter Center, ενός ιδιωτικού, μη κερδοσκοπικού ιδρύματος που ίδρυσε η Carters στην Ατλάντα το 1982. Συνέχισε να υποστηρίζει την ψυχική υγεία, την πρώιμη παιδική ηλικία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την επίλυση συγκρούσεων και την ενδυνάμωση των αστικών κοινοτήτων.
«Ελπίζω η κληρονομιά μας να συνεχιστεί, περισσότερο από απλώς ως πρώτη κυρία, γιατί το Carter Center ήταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Και το σύνθημά μας είναι η ειρήνη, η καταπολέμηση των ασθενειών και η οικοδόμηση ελπίδας. Και ελπίζω ότι έχω συνεισφέρει κάτι στην ψυχική ζητήματα υγείας και βοηθήστε λίγο στη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων που ζουν με ψυχικές ασθένειες», είπε στο C-SPAN σε μια συνέντευξη το 2013.
Μιλώντας για το βιβλίο της το 1998 «Βοηθώντας κάποιον με ψυχική ασθένεια», η Κάρτερ είπε ότι λαχταρούσε τη μέρα που οι ψυχικά άρρωστοι θα ήταν απαλλαγμένοι από διακρίσεις.
Στα χρόνια τους μετά την Ουάσιγκτον, οι Κάρτερ ήταν επίσης βασικά πρόσωπα της φιλανθρωπικής οργάνωσης Habitat For Humanity, βοηθώντας στην κατασκευή σπιτιών για άπορες οικογένειες. Οι ανθρωπιστικές προσπάθειές τους στέφθηκαν το 2002 όταν ο Τζίμι Κάρτερ τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης.
«Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στη Ρόζαλιν, η οποία ήταν μέρος όλων όσων έχω κάνει», είπε ένας δακρυσμένος Τζίμι Κάρτερ σε μια ομιλία του στο Πλέινς την ημέρα που έμαθε ότι κέρδισε το βραβείο.
Και οι δύο Κάρτερ ήταν ενεργά μέλη της κοινότητας του Πλέινς, συμπεριλαμβανομένης της Βαπτιστικής Εκκλησίας Μαρανάθα όπου η Ρόζαλιν υπηρέτησε ως διάκονος και ο πρώην πρόεδρος ως διάκονος και επί μακρόν δάσκαλος σε κυριακάτικο σχολείο.
Η Rosalynn Carter εξελέγη στο διοικητικό συμβούλιο της Gannett Co το 1983. Δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της, “First Lady From Plains”, το 1984 και έγραψε άλλα τρία βιβλία. Το 2001, εισήχθη στο National Women’s Hall of Fame.
(Αυτή η ιστορία έχει ξαναγραφεί για να διορθωθεί ένα τυπογραφικό λάθος στην παράγραφο 2)